Ona idzie,

A stopy stawia lekko,

Muskając ziemię delikatnie, jak motyl,

Który właśnie odleciał.

Zobacz.

On patrzy, ocenia,

Czasem uśmiecha się do niej

Albo do swoich myśli.

Czeka.

Kiedy ona stoi,

Kwiaty otulają jej stopy.

Czasem pada,

Wstaje,

Zbiera kwiaty i splata w wianek.

Wkłada na głowę.

A on nie mówi nic.

Przecież da radę,

To kobieta.